این نتیجه انتخابات لامصب!

 

یا رفیق من لا رفیق له

۱

من می‌مانم در کار دنیا! وامی‌مانم در اینکه چقدر کم حافظه‌ام من؛ وامی‌مانم در اینکه بعد از این‌همه سال من هنوز موفق نشدم مسئولیت برخی را از بر کنم… چه میدانم شاید کار، کار ریزگردها باشد که دولت جلوشان را نمی‌گرفت؛ شاید زیر سر گسترش و رواج فست فود باشد؛ شاید غم حذف استقلال در نیمه نهایی من را دچار این آلزایمر کرده؛ و صد البته که شاید هنوز “نتیجه انتخابات” باورم نشده است…

آدم باید زبل باشد و تا می‌تواند رد گم کند؛ باید همچین خودش را بزند به این راه آن راه که اگر کسی دستش را هم از پیش بوییده باشد؛ دور بخورد… لکن من خودم ته این تیز و بز بازی هام؛ هه! عمو! دیدی مچت را گرفتم…!

حرفم اینست که کم کم دارم نتیجه انتخابات را با همه وجودم لمس می‌کنم! از قدیم و ندیم گفته‌اند که “هرکسی کار خودش بار خودش آتیش به انبار خودش” یعنی همان محترمانه “تو سر پیازی یا ته پیاز”… خلاصه این نتیجه انتخابات لامصب جلوی چشمانم رژه می‌رود و دقم می‌دهد آخر؛ دست از سرم برنمی‌دارد و مستمر حرص می‌خوراند به آدم… ماجرا از این قرارست که: “هاشمی رفسنجانی رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام در دیدار اعضای شورای مرکزی خانه‌های صنعت، معدن و تجارت ایران، خواستار انتصاب هرچه سریع‌تر استانداران شد و گفت: طولانی شدن زمان انتخاب استانداران و دیگر مدیران استانی و شهرستانی هم به صلاح دولت فعلی و مردم نیست.”

۲

من بعضاً وامیمانم در کار دنیا! میگرخم! من شدیداً تقاضا دارم هاشمی طی یک ضرب‌الاجل دو هفته ای هرچه خاطره دارد از امام بیاورد روی کاغذ؛ تا لااقل حد یقفش معین شود… یک فیلمی بود که یک نفری وقتی داشت می‌ترکید از حرص، می‌گفت:”من این دهان خودم را جر بدم!” پدرت خوب؛ مادرت خوب؛ رسماً! کم آوردم: ” به گزارش پایگاه اطلاع رسانی آیت الله هاشمی رفسنجانی، ایشان با یادآوری حذف شعار «مرگ بر آمریکا» و اینکه امام با حذف این شعار موافق بودند و واکنش‌های تند بعدی و جوسازی‌های به عمل آمده در این خصوص تاکید می‌کند: «تمام مطلب همان بود که نوشته بودم. الآن هم دقیقاً یادم نیست که چه نوشتم. به هر حال موافق نبودیم که در مجامع عمومی مرگ کسی را شعار دهیم. مثلاً در اجتماعات ما «مرگ بر بنی صدر» شعار داغ مردم بود که در نماز جمعه خواهش کردم که نگویند. «مرگ بر بازرگان» بود که خواهش کردم نگویند. «مرگ بر شوروی» بود که گفتم الآن با شوروی مشکل آنچنانی نداریم. درباره آمریکا هم گفته بودم. من ذاتاً با حرف‌های تند و فحاشی‌ها مخالفم و آن‏ها را مفید نمی‌دانم.»”

حالا کدام امام را می‌گوید خدا می‌داند؛ چرا که “امام خمینیِ”من این‌طور فرموده:

«اگر همه‌ی مسلمینی که در دنیا الآن هستند، که قریب یک میلیارد هستند، اگر در روز قدس، همه بیرون بیایند از خانه، فریاد بکنند مرگ بر آمریکا و مرگ بر اسرائیل و مرگ بر شوروی، همین قول برای آن‌ها مرگ می‏آورد.»[صحیفه‌ی امام، ج ۱۳، ص ۸۰، ۱۵ مرداد ۱۳۵۹٫] «از خدا می‏خواهیم که این قدرت را به ما ارزانی دارد که نه تنها از کعبه‌‌ی مسلمین، که از کلیساهای جهان نیز ناقوس مرگ آمریکا و شوروی را به صدا درآوریم.»[صحیفه امام، ج ۲۱، ص ۸۹٫]

 

«اگر همه‌ی مسلمینی که در دنیا الآن هستند، که قریب یک میلیارد هستند، اگر در روز قدس، همه بیرون بیایند از خانه، فریاد بکنند مرگ بر آمریکا و مرگ بر اسرائیل و مرگ بر شوروی، همین قول برای آن‌ها مرگ می‏آورد.»[صحیفه‌ی امام، ج ۱۳، ص ۸۰، ۱۵ مرداد ۱۳۵۹٫] «از خدا می‏خواهیم که این قدرت را به ما ارزانی دارد که نه تنها از کعبه‌‌ی مسلمین، که از کلیساهای جهان نیز ناقوس مرگ آمریکا و شوروی را به صدا درآوریم.»[صحیفه امام، ج ۲۱، ص ۸۹٫]

و “امام خامنه ای”ام این‌گونه پی‌اش را گرفته: “بعضى، در گوشه و کنار عنوان مى‌کردند: «آقا؛ این‌ها آن قدرها هم با ما دشمن نیستند. آخر شما مى‌گویید مرگ بر امریکا، مردم مى‌گویند مرگ بر امریکا، بد است! عیب است! زشت است!» بعضى از آدم‌های کم مسئولیت یا بی‌مسئولیت، مى‌خواستند این فریاد مرگ بر امریکا را که مردم ما از ته دلشان کنده مى‌شود، در گلوها خفه کنند و نگهدارند. حالا مردم وقتى که در مقابل چنین صراحتى قرار گرفتند، در هر جاى کشور هستند، راحت فریاد مى‌زنند: «مرگ بر امریکا.» (۱۳۷۴/۰۲/۱۳)”

 

+ اینجا را هم بخوانید...