۱- پیامبر خدا صلی الله علیه و آله در حدیثی می‌فرمایند: «توبه کننده از گناه مانند کسی است که گناهی نکرده باشد.»[۱]

۲- امیرالمومنین علیه السلام نیز فرمودند: «توبه دل‌ها را پاک‏ می‌کند و گناهان را می‌شوید.»[۲]

۳- آن حضرت همچنین می‌فرمایند: «هر که باز آید، خدا به او بازگردد و به جوارح او و جای جای زمین دستور داده شود که آبروی او را حفظ کنند و عیب‌هایش را بپوشانند و گناهانی که فرشتگان حافظ اعمال برایش نوشته‏‌اند از یاد آنان برده شود.»[۳]

۴- امام صادق علیه السلام فرمودند: «برای هر چیزی دوایی است و دوای گناهان، استغفار است.»[۴]

۵- امیرالمومنین علیه السلام می‌فرمایند: «به هر کس (توفیق) توبه داده شود، از قبول آن محروم نمی‌شود و به هر کس (توفیق) استغفار عطا گردد، از آمرزش محروم نمی‌ماند.»[۵]

۶- پیامبر خدا صلی الله علیه و آله نیز در این باره می‌فرمایند: «…هر کس، پیش از مشاهده (عذاب)، توبه کند خداوند توبه‏‌اش را می‌پذیرد.»[۶]

----------------------------------------

منابع روایات:

۱- کافی، ج۲، ص۴۳۵٫

۲- غرر الحکم، ۱۳۵۵ منتخب میزان‌الحکمة: ۹۲

۳- بحارالأنوار: ۶ / ۲۸ / ۳۲ منتخب میزان‌الحکمة: ۹۴
۴- کافی، ج۲، ص۴۳۹٫

۵- بحارالأنوار: ۶۹ / ۴۱۰ / ۱۲۴ منتخب میزان‌الحکمة: ۹۲

۶- الکافی: ۲ / ۴۴۰ / ۲ منتخب میزان‌الحکمة: ۹۲