ربیع الاول

ربیع الاول ماهی است آمیخته از غم و شادی اهل بیت(علیهم السلام)....

با وجود همه ی اعیادی که در این ماه است؛

یادمان نرود همین ایام بود که امّ ابیها و حسنین هرشب به در خانه ی اصحاب می رفتند و غدیر را یادآور آنان می شدند، اما مکر دشمن و ایمان سست آنها نمی گذاشت به حق، قیام کنند...

روزهای غربت اهل بیت پیامبر از همین ایام شروع شد...

یادمان نرود سرآغاز همه ی مصائب آل الله در این ماه و همین روزهای اول بود...

همین روزها بود که سه بار بر در خانه ی مرتضی آمدند و بار سوم، ماجرا، شروع  غم ها بود....

یا زهرا،  أدرکینا...

+ دوران امتحانات است و مسائل خودش...

دعایمان کنید.

غم رسول

در غمت فاطمه(سلام الله علیها)  سیه پوش است و علی(علیه السلام) میداند که پس از تو روزهای خوش دیگر از کوچه گذر نخواهند کرد . . .سرت بر دامان پسر ابوطالب و بالای سرت جریل و فاطمه و چشم های نگران . . .

و بعد از آن: . . .

چشم های گریان زهرا و شانه های لرزان حیدر . . .

و یک دنیا آه در فراق رسول مهربانی ها...

صلّی الله علیک یا رسول الله،

ایها المصطفی...
التماس دعای فراوان.