چشم امید

یا غریب الغربا!
مرا هزار چشم امید است، و هر هزار تویی....
أدرکنی!

امشب منم و اشک

بسم رب الکوثر

امشب قلم روضه می خواند و اشک سینه می زند...

دل می نویسد و دست به دنبالش می دود...

دیده تار است و نگاه به دنبال علی(ع) رهسپار شب است...

دنبال آن خیبرگشایی که به فرمان خدا لبیک گقته-چون همیشه- و صبر را شرمنده کرده....

آن مردی که غیرت الله بود و غیرت را پدر...

امشب دل نیز روانه ی کوچه های مدینه است؛ همراه ناله های حسنین(ع) و اشک های زینب(س)، و های های علی(ع)...

امشب سرانگشتان بی تابند برای سرودن کلمات...

امشب تنها اشک و آه است مرهم درد ها...

امشب باید گریست آن هم -بدون اغراق- چون باران....

امشب برخی روضه میخوانند...

اما به خدا برای من سخت است...

روضه ی دیوار و در خواندن، سخت است...

امشب ما روضه نمی خواهیم!

که "خدا کند بمیرم و ندانم چه بوده ماجرای زخم سینه؟"*...

امشب فقط از جام اشک مدد باید طلبید...

امشب باید برای مظلومیت زهرا ی مرضیه(س) گریست...

باید به یاد غربت مولی الموحدین اشک ریخت...

امشب تنها منم و خلوت با اشک و سوز و آه...

امشب فقط باید گریست...

+ میان گریه هایتان مرا هم دعا کنید.

* مداحی حاج میثم مطیعی فاطمیه91