محصول ماه رمضان، تقواست؛ به خود پرداختن، به خود رسیدن و ذخیرهى تقوا را
براى خود فراهم کردن؛ «لعلّکم تتّقون». ماه رمضان در ما ذخیرهى تقوا ایجاد مىکند.
این تقوا هم خود وسیلهیى براى منازل عالىتر است. تقوا مرکبى است که مىتواند ما
را به آن منازل عالى برساند: «و اتّقوا اللَّه لعلّکم تفلحون»؛ «فاتّقوا اللَّه
لعلّکم ترحمون»؛ «و اتّقوا اللَّه و یعلّمکم اللَّه». علم و هدایت و رحمت الهى بر
اثر تقوا از سوى خداوند به انسان عطا مىشود. از همه بالاتر، فلاح است. فلاح و
رستگارى بر اثر تقوا به دست مىآید. عزیزان من! این ذخیرهى تقوا را که در ماه
رمضان بهدست آوردیم - اگر انشاءاللَّه بهدست آورده باشیم - اگر بر سر سفرهى
زیارت الهى درنگ کرده باشیم و از آن بهره برده باشیم، باید حفظ کنیم؛ این محصول
بسیار ارزشمندى است؛ مثل آن کشاورزى که زحمات خود را مىکشد، محصول گندم خود را مىچیند،
بعد آن را در یک سیلوى مطمئنى بهدست امینى مىسپارد تا در طول سال بتواند از آن
استفاده کند. این
آذوقهى طول سال ماست. در طول سال، این آذوقه تهدید مىشود: وسوسهها هست، زرقوبرقها
هست، شهوات و هواهاى نفسانى هست و گناهان؛ اینها همه آفت این ذخیرهى ارزشمندند.
از این ذخیره براى مقابله با آن آفتها استفاده کنید و این ذخیره را حفظ کنید.
بیانات در خطبههاى نماز عید سعید فطر 83/8/24.