دل تنگ...

این روزها در شهر که راه می روم، حس عجیبی دارم...

مدام از خودم می پرسم واقعا این کشور  اسلامی و  امام زمانی ماست...؟!

این همان ایرانی است که برای هر وجب از خاکش حد اقل 51 قطره خون شهید ریخته شده؟!!!

واقعا این ها همان هایند که قرار بود ادامه دهنده راه امام و شهدا باشند؟!!

گاهی آنقدر دلم میگیرد از غربت امام زمان و نایبش، آقا، که دوست دارم همان جا وسط خیابان بغض فروخورده ام را سر بگشایم...

این روز ها حال دلم اصلا خوب نیست . . .
دل تنگی ام بالا گرفته. . .!

یه روز یه ترکه میره...

یه روز یه ترکه میره سبزی فروشی تا کاهو بخره عوض اینکه کاهوهای خوب

رو سوا کنه ، همه ی کاهو های نامرغوب رو سوا میکنه و میخره.

ازش می پرسند: «چرا اینکار رو کردی؟!!»

میگه : «صاحب سبزی فروشی پیرمرد فقیری هست،مردم همه ی کاهوهای خوب رو میبرند و این کاهوها روی دست او می مونند و من بخاطر اینکه کمکی به او بکنم اینها رو میخرم. اینها رو هم میشه خورد...»