بسر مى پرورانم من هواى حضرت باقر
بدل باشد مرا شوق لقاى حضرت باقر
ز عشقش جان من بر لب رسیده کس نمى داند
که نبود چاره ساز من سواى حضرت باقر
بگوشم هاتف غیبى سرود این نکته را دیشب
که باشد رخش دانش زیر پاى حضرت باقر
چنان بگرفته علمش آفاق را یکسر
که پیچیده در این عالم صداى حضرت باقر
پیمبر گفت با جابر که خواهى دید باقر را
سلام از من رسان آنکه براى حضرت باقر
سوالاتى که از وى کرده دانشمند نصرانى
جوابش را شنید از گفته هاى حضرت باقر
مسلمان گشت راهب ناگهان در محضر آن شه
منور شد دل او از ولاى حضرت باقر
شد آسان وضع حمل گرگ وحشى بیابانى
به روى قله ى کوه از دعاى حضرت باقر
بر ستاخیز اگر خواهى نجات از کرمى محشر
برو در سایه ظل هماى حضرت باقر
فرد عاجز بود ز اوصاف بى پایان آن سرور
کمیت لفظ لنگ است از ثناى حضرت باقر
جلال و شان و قدر آن امام پاک بازان را
نمى داند کسى غیر از خداى حضرت باقر
