گنبد الرضا

چند سالی همدم دلتنگی هایم فقط عکس این گنبد بود....  ):

اما سپاس آقای خوبی ها و مهربانی ها، که باز مرا خوانده ای.... (:

راهی مشهد الرضایم إنشاءالله...

دعاگوی همه همسنگران و همراهان این مجازآباد خواهم بود.

[دعا کنید پربار برگردیم.]

یا حق.

غریب

آسمان زیر پرت بود، زمین افتادی...

یک عبا روی سرت بود، زمین افتادی...

نه صدای تو به گوش کسی آن روز رسید،

نه کسی دور و برت بود، زمین افتادی...

صورتت خاکی و دستار و عبایت خاکی،

مادرت در نظرت بود، زمین افتادی...

ناله می کرد جوادت به سرش میزد... آه!

اشک در چشم ترت بود، زمین افتادی...

مثل یک مارگزیده به خودت پیچیدی،

خوب شد که پسرت بود زمین افتادی...

صلّی الله علیک یا سیدی و مولای،

یا علی بن موسی الرضا...

التماس دعا.