بطلب آقاجان...

شهد شیرین لبت بر دل انگور نشست...

فصل انگور نجف شد، بطلب آقــا جـــان...!

حفظ زبان

فَاخْزُن لِسَانَکَ کَمَا تَخْزُنُ ذَهَبَکَ وَوَرِقَکَ فَرُبَّ کَلِمَةٍ
سَلَبَتْ نِعْمَةً وَجَلَبَتْ نِقْمَةً.

همان‌گونه که طلا و نقره‌ات را نگاه می‌داری، زبانت را نیز نگاه‌دار،
بسا کلمه‌ای که نعمتی را سلب کند، و عذابی را نزد تو آورد.

Therefore, guard your tongue as you guard your gold and silver, for often one expression
snatches away a blessing and invites punishment.

 

نهج‌البلاغه، حکمت 381

 

 

 

 

 

دریافت سایز اصلی