بهانه خلقت
چشم به راه | يكشنبه, ۲۹ دی ۱۳۹۲، ۰۸:۰۰ ق.ظ |
۰ نظر
بهانه ای است که با واژه ها گلاویز است
تمام پنجره ها در مسیر پاییز است
«دل رمیده»، فراوان و شب، شب خطر است
عجیب خنجر دندان گرگ ها تیز است
نظر به ماه، حرام و به چشم کوردلان
حدیث دم زدن از ماه، کفرآمیز است
شکسته گوشه محراب را خرافه سنگ
کجاست گوشه چشمی که آینه خیز است؟
کجایی آینه برگزیده عالم؟!
نگاه آینه ها از غبار لبریز است
شراب ناب بریزان به کام اهل زمین!
در این مذاق که خشک از عذاب پرهیز است
رسول آینه ها! ، ای بهانه خلقت!
بهانه ای است غزل از تو، گرچه ناچیز است . . .
امیر اکبرزاده