سرش می رفت، قولش نمی رفت...

به مادر قول داده بود که برمی گرده . . .

چشم مادر که به پیکر بی سر شهیدش افتاد، لبخند تلخی زد و گفت:

"بچه ام سرش می رفت، قولش نمی رفت . . ."

 

اگر توانستی، گمنام بمان!

گمنامی برای شهرت پرستها دردآور است؛

اگر نه، همه ی اجرها در گمنامی است...

تا آنجا که فرمودند: آنگونه در راه خدا انفاق کن که

آن دست دیگرت هم باخبر نشود...

 

شهید آوینی