بهانه خلقت

بهانه ‏ای است که با واژه ‏ها گلاویز است

تمام پنجره ‏ها در مسیر پاییز است

«دل رمیده»، فراوان و شب، شب خطر است

عجیب خنجر دندان گرگ ‏ها تیز است

نظر به ماه، حرام و به چشم کوردلان

حدیث دم زدن از ماه، کفرآمیز است

شکسته گوشه محراب را خرافه سنگ

کجاست گوشه چشمی که آینه خیز است؟

کجایی آینه برگزیده عالم؟!

نگاه آینه‏ ها از غبار لبریز است

شراب ناب بریزان به کام اهل زمین!

در این مذاق که خشک از عذاب پرهیز است

رسول آینه‏ ها! ، ای بهانه خلقت!

بهانه‏ ای است غزل از تو، گرچه ناچیز است . . .

امیر اکبرزاده

تو را می‏سرایم

شب دامن گسترانده بود... در هجوم تیرگی‏ها، فرزندان آدم راه گم کرده بودند... دختران بی‏گناهِ زنده به گور شده گواهی می‏دادند که زمین، اسیر جهل و زمان، گرفتار جمود است.... جهان را سیاهی و بشر را تباهی فرا گرفته و سیطره بی‏پایان شب، عالم و آدم را دل‏گیر کرده بود... و ناگهان از دل تاریکی‏ها، خورشیدی دمید که به پرتو خویش، ظلمت‏کده‏ها را از نور آکند...

. . . .

می‏سرایم تو را ای آیینه! که یادت، چون فانوسی در دل و نام زیبایت، ستاره پرفروغ شب‏های تار زندگی است... تویی که زمین را به آسمان پیوند داده‏ای و جهان را سرشار از عشق و نور و رحمت کرده‏ای... ای رحمة للعالمین!

 

میلاد رسول بزرگوار اسلام، خاتم پیغامبران بر شما مبارک!

+ این هم هدیه ای ناچیز
+ دانلود شعر خوانی - پیامبر اکرم (ص)