بنده خدایی در صحن حرم حضرت معصومه (سلام الله علیها) ایشان را دیده و گفته بود: حضرت آقا من
خودم را گم کرده ام چکار کنم خودم را پیدا کنم؟ فرموده بودند: تو صحن اون طرف یک دفتر گمش
گمشدگان هست، برو و بگو تو بلندگو صدات بزنه، ببین می‌تونی خودت را پیدا کنی.
راه اینقدرها هم سخت نیست که ما سختش کردیم، یک مقدار باید آدم حواسش را جمع کند؛ هرچیزی
نگوید، هر چیزی نبیند، هرچیزی نخورد، هرچیزی نپوشد و هر جایی نرود، اگر آدم خودش را ول کرد،
میشود مثل حیوان‌ها (أولئِکَ کَالأنعَام) به هر زمینی که برسند شروع می‌کنند به خوردن علف و ...
براشون مهم نیست که برای صاحبش هست یا نه؟ حلال است یا حرام؟ فرق من با حیوان چیست؟ باید
انسان برود دنبال اینکه در خودش انسانیت را تقویت کند و کنترل نفس بکند، تا بتواند برسد. مرو در
پی هرچه دل خواهد.
)حجت الاسلام و المسلمین آقاتهرانی(
