امر به معروف کنید
چشم به راه | چهارشنبه, ۶ آذر ۱۳۹۲، ۰۸:۳۴ ب.ظ |
۰ نظر
در فایلی که در ادامه مطلب موجود است، آیتالله جوادیآملی به تبیین مفهوم امر به معروف میپردازند که راهگشای روش اجرای مبارزه ما با فساد در سطح اجتماع است.
ایشان در باب امر به معروف می فرمایند:
این کار با آموزش فرق دارد
این کار با تذکر فرق دارد
این کار با ارشاد فرق دارد
این کار با هدایت فرق دارد
این کار با تعلیم فرق دارد
این کار فرمان است ، این کار امر است.
«اذا لم یأمروا بالمعروف و لم ینهوا عنالمنکر، لم یتبعوا الاخیار من اهل بیتی:[۱] هر که مردم به معروف و نهی از منکر نکنند، در آن هنگام است که از نیکان و برگزیدگان اهل بیت من پیروی نمیشود». بزرگترین خطر و ضرری که در اثر ترک امر به معروف و نهی از منکر متوجه جامعه اسلامی میشود، این است که مسلمانان از نیکان اهل بیت تبعیت و پیروی نمیکنند و در عوض تابع نااهلان و فاسدان خواهند گردید. بنابراین، یکی از آثار سوء ترک این فریضه، گمراهی و ضلالت است که گرفتار جامعه میشود؛ چرا که دنبالهرو هادیان و راهنمایان معصوم و امین نگردیده و زمام امور خود را به دست افراد ناباب خواهند داد؛ همانگونه که در صدر اسلام و پس از رحلت پیامبراکرم صلیاللهعلیهو آله و نیز پس از شهادت امیرالمؤمنینعلیهالسلام، این اتفاق افتاد.
«انالله لم یلعن القرن الماضی بین ایدیکم الا لترکهم الامر بالمعروف و النهی عن المنکر. فلعنالله السفهاء لرکوب المعاصی و الحکماء لترک التناهی:[۲] خداوند افراد قرن گذشته و پیش از شما را لعن نکرد مگر به خاطر اینکه آنان امر به معروف و نهی از منکر را ترک کردند. لذا خداوند نادانها را به خاطر ارتکاب معاصی و حکما و دانشمندان را به دلیل ترک تناهی و باز نداشتن گناهکاران مورد لعن قرار داده است».
«لا تترکوا الامر بالمعروف و النهی عن المنکر فیولی علیکم شرارکم ثم تدعون فلا یستجاب لکم:[۳] امر به معروف و نهی از منکر را ترک نکنید؛ زیرا بدان بر شما مستولی میشوند و آنگاه دعا میکنید(برای نجات از آن وضع) ولی دعای شما مستجاب نمیشود».
«ایها الناس لولم تتخاذلو عن نصرالحق و لم تهنوا عن توهین الباطل، لم یطمع فیکم من لیس مثلکم و لم یقو من قوی علیکم:[۴] ای مردم، اگر در یاری حق پستی به خرج نمیدادید و در تحقیر و کوچک کردن باطل سستی نمیکردید، هرگز کسی که از شما نسبت به شما طمع نمیورزید و هیچگاه فرد قوی بر شما مسلط نمیگشت».
«انما هلک من کان قلبکم حینما عملوا بالمعاصی و لم ینهاهم الربانیون و الاحبار عن ذلک … فنزلت بهم العقوبات:[۵] گذشتگان به این دلیل هلاک شدند که مرتکب گناه میشدند و رهبران و پیشوایان مذهبی، آنان را از منع نمیکردند … لذا مجازاتهای خداوند شامل حالشان گردید».
«انهم لما تمادوا فی المعاصی و لم ینهاهم الربایون و الاحبار عن ذلک، نزلت بهم العقوبات:[۶] آنگاه که پیشینیان تمایل به گناه پیدا کردند و پیشوایان مذهبیو پرهیزگارانشان آنان را از گناه باز نداشتند، عقوبتها بر آنان نازل گردید».
«ظهر الفساد فلا منکر مغیر و لا زاجر مزدجرا فبهذا تریدون ان تجاورواالله فی دار قدسه و تکونوا اعز اولیائه؟ هیهات لا یخدعالله عن جنته و لا تنال مرضاته الا بطاعه:{۷}فساد آشکار شده است اما کسی نیست که آن را تغییر دهد و بازدارندهای نیست که آن را باز دارد. آیا اینگونه میخواهید در منزلگاه قدس الهی با خداوند مجاور و همنشین شوید و از عزیزترین اولیای او به حساب آیید؟ هرگز! خداوند را در مورد بهشتش نمیتوان گول زد و جز با اطاعت نمیتوان رضای او را به دست آورد».