درد نوشت [10شهریور93]

دلم گرفته از این شهر!

تهران و خیابان هایش را میگویم...

نگاه های آزاردهنده و حرف ها و حرکات...

دیدن گناه علنی، و در مقابل حرفی و یا کاری نتوانستن....

و انوقت گلویی که از بغض پر می شود

و دلی که از خشمی به همراه غم، آکنده می گردد...

آنوقت است که دلم برای مردانی چون تو تنگ می شود.....

آن هایی که از کنارشان می گذری، بی هراس...

آن هایی که نگاهت نمی کنند و اگر هم بکنند آزاردهنده نیست رد نگاه شان...

آن هایی که وقتی از کوچه ای خلوت و در ساعتی کم رفت و آمد می گذری، حضورشان باعث آرامش خاطر است...

در یک کلام،  آن هایی که میراث علی را فراموش نکرده اند...

راستش اینجا مردانی از جنس تو را کم داریم!...

-مردانی که اصل خویش را از یاد نبرده باشند...-

شهید غیرت!

کمی از چشمه ی غیرتت به کامشان بچشان!...

به خدا دیگر تحمل این همه نگاه پست و حرف های ننگین سخت است...

سنگرم سخت زیر اماج تیرهاست.....

+ هدیه به روح این شهید عزیز، صلواتی عنایت کنید.

++ اللهم اجعل عواقب امورنا خیرا....

در پرانتز می گویم...

(همه ی این ها که می خواهم بگویم، خوب است...

اما دل آدم می گیرد وقتی می بیند این دو سال به این خانواده چه گذشته و همه ی این افراد ساکت بودند و در سوراخ خود!!!

حالا که پر کشیده، همه آستین بالا زده اند؟!!

... آدم دلش می گیرد و می سوزد....

نمونه اش این هاست....:

-خب زودتر به فکر می افتادید، خوش انصاف هاا!!-

- شهید خلیلی یک نمونه از "حقوق بشر" ما ایرانی هاست/ آزادی ضاربان شهید خلیلی باعث جری شدن اراذل و اوباش خواهد شد

- ستاد امر به معروف باید از دستگاه قضایی مطالبه جدی داشته باشد/ غرب شهادت خلیلی و امثال او را بایکوت خواهد کرد

 - دستگاه قضایی باید با قاطعیت عمل می‌کرد/ غرب از فتنه‌گران به عنوان مدافعان حقوق بشر تقدیر می‌کند و ما از امثال خلیلی‌ها غافل‌ هستیم

- پیشنهاد تشکیل شعبه ی ویژه ی "نهی از منکر" در قوه قضاییه

- این هم یک نمونه است
........)