حاج حسین

فردا، سالروز شهادت علمدار خمینی، حاج حسین خرازی است... راستی، یادش بخیر! سال پیش روز شهادت حاج حسین در طلاییه آسمان نشین بودیم...

الغرض، به عنوان نمونه ای کوچک از شخصیت بلند و بزرگوار و روحانی او، به یکی از صفات برجسته ی ایشان اشاره می کنیم:

اوج اخلاص و شکرگزاری.

عملیات کربلای 5 در یکی از سخت ترین مناطق عملیاتی آغاز شد. بسیاری از محورهای عملیات در شب عملیات باز نشد و عملا طرحهای اولیه با مشکلات عدیده ای روبرو شده بود. یکی از دوستان اطلاعات عملیات تعریف می کرد صبح روز اول عملیات با حاج حسین در حال بررسی شرایط منطقه عملیاتی بودیم که به ما اطلاع دادند که یکی از محورهای مهم با رشادت نیروهای اسلام باز شد حاج حسین به محض شنیدن این خبر بلافاصله سجاده خود را پهن و دو سجده شکر انجام داد.

یکی دیگر از دوستان طرح و عملیات لشکر می گفت:" در حین درگیری شدید در حوالی نهر دوعیجی نیروهای اسلام موفق به تصرف مواضع مستحکم دشمن شدند. حاج حسین که نزدیک منطقه درگیری بود بلافاصله پس از این خبر از پی ام پی فرماندهی خارج شد و دو سجده شکر انجام داد."

سجده شکر سوم حاج حسین مربوط به چند ساعت قبل از شهادتش می باشد. دشمن برای بازپس گیری مواضع از دست رفته خود در مرحله سوم عملیات کربلای 5 فشار خیلی زیادی به رزمندگان اسلام وارد می کرد. شرایط بسیار حساس بود. حتی دشمن شب نیز به پاتکهای خود ادامه می داد. از طرفی دیگر نیروهای مهندسی رزمی تلاش زیادی را برای تحکیم مواضع رزمندگان انجام می دادند. حاج حسین خرازی به دلیل شرایط حساس خط یکی از مسئولین محورهای خود (حاج حسین رضایی معروف به حاج حسین تانکی) را برای پیشبرد امور در خط مقدم اعزام کرده بود.

حاج حسین منشا کارهای خیر و نیک را تنها تلاشهای شخصی نمی دید بلکه آنها را عنایت حق می دانست.

آن شب جلسه مهمی در مقر قرارگاه برگزار شده بود و شهید خرازی حاج احمد موسوی مسئول اطلاعات عملیات لشکر را در مقر فرماندهی نزدیک خط مقدم به جانشینی خود و برای هماهنگی گذارده بود. شرایط به حدی حساس بود که حاج حسین بارها از قرارگاه از طریق بی سیم جویای شرایط می شد. نیروهای مهندسی لشکر در سخت ترین شرایط زیر آتش شدید دشمن و فشار نیروهای دشمن اقدام به ارسال امکانات و تحکیم خط نمودند. الحمدالله آن شب خط تثبیت شد و یکی از دغدغه های مهم عملیات برطرف شد. حاج حسین حدود ساعت 4 صبح بلافاصله بعداز جلسه قرارگاه وارد سنگر فرماندهی نزدیک خط مقدم شد. حاج احمد موسوی مسئول اطلاعات عملیات گزارشی از اوضاع داد. حسین با شنیدن این اخبار بسیار خوشحال شد و بلافاصله سجاده خود را که همیشه همراهش بود روی زمین سنگر پهن کرد و دو سجده شکر انجام داد. حسین ساعت 11 همان روز در بیرون این سنگر دعوت حق را لبیک گفت و به آرزوی دیرینه خود رسید.

شاید بتوان گفت، سجده های حسین بهترین آموزه فرهنگ بسیجی است که منشا کارهای خیر و نیک را تلاشهای شخصی نمی بیند بلکه آنها را عنایت حق می داند. یکی از مدیران من بعد از جنگ در یکی از ادارات حرف جالبی زد. می گفت برخی افراد 2 درصد کار می کنند ولی به میزان 100 درصد آنرا عرضه می کنند، برخی نیز 100 درصد کار می کنند ولی به اندازه 2 درصد هم کارهای خود را عرضه نمی کنند. راستی ما به میزانی که ادعا می کنیم کار می کنیم.؟ما همگی به ویژه مسئولین چقدر معتقد و ملتزم به این فرهنگ هستیم. کاری کنیم که شرمنده این عزیزان در آن دنیا نباشیم. باید همیشه جمله شهید والا مقام شهید بهشتی در ذهنمان باشد که بهشت را بها دهند نه به بهانه. حاج حسین و شهیدان خوب معنی این جمله را درک کرده بودند.