دلم تنگ خداست

.

| یا رفیق |

این روزها خیلی احساس تنهایی میکنم...

آنقدر که گاهی دلم به حال خودم می سوزد!

دور و برم شلوغ است، و به ظاهر خوشحالم؛

اما ته دلم راضی نیست...

دلم تنگ است...

...
دلم تنگ است برای تمام خوبی،
برای یکرنگی محض،

برای عاشق بودن و معشوق شدن بدون چشم داشت و بی هیچ غل و غش...

دلم تنگ است برای یک آسمان مهربانی...

این روزها دلم سخت تنگ است برای خدا....

دلم یک فرصت درست و حسابی می خواهد که از همه ببرم و یک راست بروم گوشه ای از مسجد جمکران جا خوش کنم... و آن جا، گوشه ای از صحن بنشینم و چشم در چشم آسمان، تمام شب را با او صحبت کنم...

دلم شدیدا خلوت دونفره با خدا را می طلبد...

تا با او بگویم از همه چیز... از مشکلاتم و از درگیری های ذهنی ام...

تا  او،

یگانه گره گشای دردها،

آسوده ام کند، چون همیشه...

دلم میخواهد بیایم و بنشینم و ساعت ها فقط فکر کنم....

فکر کنم به آنچه دارم و ندارم،

و برای تمامی اش خدا را سپاس گویم...

دلم چندین ساعت و شاید حتی روزهایی نشستن و فکر کردن میخواهد،

بی هیچ دغدغه.....

دلم ساعاتی بی واهمه می خواهد،

برای آسودن...

و برای آرامش...

و برای با خدا بودن......

پ.ن: فراوان التماس دعا.